มีการตั้งสมมติฐานว่ามีเกณฑ์การสะสมไอออนเพื่อให้ กาบหอยแครง ตอบสนองต่อการกระตุ้น ทฤษฎีการเจริญเติบโตของกรดระบุว่าเซลล์แต่ละเซลล์ในชั้นนอกของแฉกและเส้นกลางจะเคลื่อน1 H + ( ไฮโดรเจนไอออน ) เข้าไปในผนังเซลล์อย่างรวดเร็ว ลดค่าpHและคลายส่วนประกอบนอกเซลล์ ซึ่งทำให้พองตัวอย่างรวดเร็วโดยออสโมซิสทำให้ยาวขึ้นและเปลี่ยนรูปร่างของกลีบดักจับ อีกทางหนึ่ง เซลล์ในชั้นในของแฉกและเส้นกลางอาจหลั่งไอออน อื่นๆ ออกมาอย่างรวดเร็วทำให้น้ำเกิดการออสโมซิสตามมาและทำให้เซลล์ยุบตัว กลไกทั้งสองนี้อาจมีบทบาทและมีหลักฐานการทดลองสนับสนุน กับดักแมลงวันแสดงตัวอย่างความทรงจำในพืช ; พืชรู้ว่าขนกระตุ้นเส้นใดเส้นหนึ่งถูกสัมผัสหรือไม่ และจดจำสิ่งนี้ได้ไม่กี่วินาที หากสัมผัสครั้งที่สองเกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น กับดักแมลงวันจะปิด หลังจากปิดแล้ว แมลงวันจะนับการกระตุ้นเพิ่มเติมของขนกระตุ้นเป็นห้าครั้ง เพื่อเริ่มการผลิตเอนไซม์ย่อยอาหาร